Assalamualaikum! tadi sy hantar mak n abah g TBS..mak n abah dah balik kg..huhu!sedih nyer rasa hati...pe lagi adegan peluk cium bermulalah...nie lah org kata..anak last memang manja! huhu. lepas jek hantar mak n abah naik bas..sy pun teruslah keluar.otw tu ingat nak turun guna lif..tp, ramai plak org tue,malas nk menunggu..naik tangga jelah. tengah sedap2 turun anak tangga sambil tersedu sedan..terserempak dengan sorang pakcik tua nie sambil bawak beg balik kg...sy pun tegurlah pakcik tu..
kisahbenar ye:
sy: pakcik nak g mane ni?
pakcik: pakcik nak g umah anak pakcik kat bandar tasik selatan..
sy: lahh~nape tak naik lif je?berat sy tengok beg yg pakcik bawa tue.
pakcik: tak pandailah ank nk guna lif tu..kang pg turun tmpat lain pulak.
sy: mehlah sy bawakkan beg pakcik ni...
pakcik: eh! takpelah nak..segan pakcik!
sy; alah takpelah..cian tgok pakcik bawak beg berat2 nie.. (sambil menarik2 beg di tangan pakcik tu..)
pakcik: takpelah nak..pakcik kuat lagi.lg pun pakcik tanak susahkan anak.
sy: hanya tersenyum..dan mengawasi setiap langkah pakcik tu turun dari tangga.
pakcik: kalau nak naik bas pakcik kena tunggu kat mana yer?
sy: kena turun tingkat bawah sekali...(3 tngkat) sebab tu sy tanye pakcik nape tak naik lif je.sakit lutut nt..
pakcik: oohh..jauh lagi rupanya? sambil tersenyum..
sy: sy nak tumpangkan pakcik,tp sy naik motor jek..pakcik nak ke naik motor dgn sy? sy boleh pinjamkan helmet sape2.. (niat baik, tp macam tak pecaya jek pelawe tu)
pakcik: eh!takpelah..pakcik bukan tak sudi, tp pakcik keciankan anak nie, pakcik ni tak habis2 menyusahkan org.pakcik tanak susahkan anak.takpelah..pakcik naik bas jek. terima kasih ye.
sy: sy faham..same2.
bila sampai kat tingkat bawah sekali.
pakcik: oklah..pakcik dah nmpak basnya. Terima kasih lagi ye.
sy: same2 pakcik. hati2 ye naik bas.barang2 berharga simpan elok2. [sempat lagi sy nak nasihatkan pakcik tue, maklumlah kat KL nie bnyk pencuri..huhu.lagi dlm bas. byk kali dah terima repot kena seluk saku]
pakcik: eh! nama anak ni sape?
sy: Ain! [sambil berlari anak melintasi jalan meninggalkan pakcik tadi]
pakcik:kalau jumpa pakcik kat mana2 jgn lupa tegur ya ain! sambil mengangkat tangan.
sy: hanya menganggukkan kepala tanda setuju.
sy pun teruslah berjalan menuju ke parking motor. sambil2 jalan mata ni tak lepas2 perhatikan pakcik tadi tu. kecian kat pakcik tue. sy memang tak boleh tgok org tua jalan sorang2.lagi bila bawak barang yg byk. kepada sape2 kat luar tue kalau terserempak dgn org tua cubalah tegur mereka dan kalau boleh bantu,cubalah bantu mereka. bukan nak menunjuk baik.tp,inilah yg lahir dari sanubari dan terasa ingin berkongsi dengan semua. kalau sy ada kereta mesti sy tumpangkan pakcik nie.Sy percaya pakcik tadi tu tipu sy,sebenarnya dia tak larat nak bawak beg tu yang berat. sebenarnya dia dah tak larat nak turun dari tangga. sebenarnya dia nak bersembang dengan sy lebih lama lagi. sebenarnya pakcik tu rindu kat seseorang. sy tak tahu siapa..mayb anak dia.itu naluri sy. huhu.
kisahbenar ye:
sy: pakcik nak g mane ni?
pakcik: pakcik nak g umah anak pakcik kat bandar tasik selatan..
sy: lahh~nape tak naik lif je?berat sy tengok beg yg pakcik bawa tue.
pakcik: tak pandailah ank nk guna lif tu..kang pg turun tmpat lain pulak.
sy: mehlah sy bawakkan beg pakcik ni...
pakcik: eh! takpelah nak..segan pakcik!
sy; alah takpelah..cian tgok pakcik bawak beg berat2 nie.. (sambil menarik2 beg di tangan pakcik tu..)
pakcik: takpelah nak..pakcik kuat lagi.lg pun pakcik tanak susahkan anak.
sy: hanya tersenyum..dan mengawasi setiap langkah pakcik tu turun dari tangga.
pakcik: kalau nak naik bas pakcik kena tunggu kat mana yer?
sy: kena turun tingkat bawah sekali...(3 tngkat) sebab tu sy tanye pakcik nape tak naik lif je.sakit lutut nt..
pakcik: oohh..jauh lagi rupanya? sambil tersenyum..
sy: sy nak tumpangkan pakcik,tp sy naik motor jek..pakcik nak ke naik motor dgn sy? sy boleh pinjamkan helmet sape2.. (niat baik, tp macam tak pecaya jek pelawe tu)
pakcik: eh!takpelah..pakcik bukan tak sudi, tp pakcik keciankan anak nie, pakcik ni tak habis2 menyusahkan org.pakcik tanak susahkan anak.takpelah..pakcik naik bas jek. terima kasih ye.
sy: sy faham..same2.
bila sampai kat tingkat bawah sekali.
pakcik: oklah..pakcik dah nmpak basnya. Terima kasih lagi ye.
sy: same2 pakcik. hati2 ye naik bas.barang2 berharga simpan elok2. [sempat lagi sy nak nasihatkan pakcik tue, maklumlah kat KL nie bnyk pencuri..huhu.lagi dlm bas. byk kali dah terima repot kena seluk saku]
pakcik: eh! nama anak ni sape?
sy: Ain! [sambil berlari anak melintasi jalan meninggalkan pakcik tadi]
pakcik:kalau jumpa pakcik kat mana2 jgn lupa tegur ya ain! sambil mengangkat tangan.
sy: hanya menganggukkan kepala tanda setuju.
sy pun teruslah berjalan menuju ke parking motor. sambil2 jalan mata ni tak lepas2 perhatikan pakcik tadi tu. kecian kat pakcik tue. sy memang tak boleh tgok org tua jalan sorang2.lagi bila bawak barang yg byk. kepada sape2 kat luar tue kalau terserempak dgn org tua cubalah tegur mereka dan kalau boleh bantu,cubalah bantu mereka. bukan nak menunjuk baik.tp,inilah yg lahir dari sanubari dan terasa ingin berkongsi dengan semua. kalau sy ada kereta mesti sy tumpangkan pakcik nie.Sy percaya pakcik tadi tu tipu sy,sebenarnya dia tak larat nak bawak beg tu yang berat. sebenarnya dia dah tak larat nak turun dari tangga. sebenarnya dia nak bersembang dengan sy lebih lama lagi. sebenarnya pakcik tu rindu kat seseorang. sy tak tahu siapa..mayb anak dia.itu naluri sy. huhu.
1 comment:
nice post :D
Post a Comment